Lisette Bruning

Mijn levensverhaal is er één waar alles zo’n beetje ondersteboven staat. Ik begreep zelf zo vaak niet waarom anders altijd zo anders voelde dan bij anderen. Onderweg voelde ik me vaak hopeloos verloren maar zo langzaamaan ontvouwt zich een prachtig heldere en helende weg:

Ik ben geboren als nakomer in een gezin van vijf. De dynamiek was nogal heftig, later begreep ik pas dat mijn vader een trauma van zijn moeder had opgelopen. Hij dempte die gevoelens met van alles waar je maar aan verslaafd kan raken maar hij was sterk en hij kon ook hard werken. Hoge bergen, diepe dalen. Mijn moeder bleef in al die stormen stabiel, zij was mijn heldin.
Ik was een heftig kind, ik nam alles heel sterk waar, ik kon goed leren en dat maakte me geliefd maar mijn gedrag werd ook snel bijgeknipt. Hou je in! Ik ging naar anderen kijken hoe dan, zij moesten dan maar het voorbeeld zijn. Nu weet ik dat ik kleuren kon proeven en energieën kon zien maar dat werd niet gezien of begrepen.
Toen ik zeven was hoorde ik over Jezus in de Bijbel en ik voelde hèhè, eindelijk iemand die het begrijpt maar die kapelaan die het voorleest snapt er echt niets van! Liefde! Vriendschap! Die tijdloosheid. Ik wás daar. Thuis moest niemand daar iets van hebben, ik ben altijd de enige geweest daar iets mee had.
Tot mijn tiende was het leven nog leuk, daarna werd het moeilijker. Ik werd recalcitrant, dat hoorde ook wel bij mijn familie, mijn vader dronk veel, we waren overal tegen, de energie was heftig en ik kon niet slapen. Blowen hielp me daarbij.
Ik heb de HAVO af kunnen maken, ging logopedie studeren, ruilde blowen in voor drinken en kon me niet aanpassen.

Toen vond ik Osho, toen nog Bhagwan Shree Rajneesh, dát was leuk! Eindelijk ademen, samen in gemeenschap leven, ‘veilig’ vrijen. Ik las over tantra en ik snapte het helemaal. Veel therapiegroepen doen, heerlijk was het. Maar ook hier kookte mijn potje alweer snel over en ik liep in zeven sloten tegelijk. Verslavende middelen waren gevaarlijk voor mij.

Zo belandde ik bij iemand die ‘het wel wist’. Eerst individueel en later werden we een groep van mensen die bij hem waren. Hij werd de goeroe. Ik dacht nog dat ik daar over tantra en verlichting zou leren maar dat was niet zo. Ik verkocht mijn autonomie en zag pas later dat dat de volgende verslaving was.
Na zeven jaar ging ik weg want ik wilde zo graag ‘gewoon’ in de wereld leven. Jezus had ik wel teruggevonden in de Russisch Orthodoxe kerk, dat paste me beter. Ik had een concept hoe dat leven eruit zou moeten zien en dat ging ik waarmaken. Ik ging trouwen met een man met drie kinderen, werd onderwijzeres in het Speciaal Basisonderwijs, kreeg zelf nog een zoon en kwam op school weer mezelf en mijn familie tegen. Hooggevoeligheid, hard werken, vechten tegen de bierkaai. Met mijn gezin in mijn eigen afhankelijkheid. Met mijn echtgenoot was ik in dat concept gestapt en er was weinig ruimte voor beweging, communicatie en lichamelijkheid. Van mijn oorspronkelijke beeld over Tantra was niets meer over. Ik wilde wel anders maar wist ook niet hoe.

De AA heeft me erg geholpen om mijn verslaving te begrijpen: het gaat niet over de middelen maar om hoe je rust kunt vinden zodat je geen middelen nodig hebt. Een prachtig spiritueel programma, paste goed bij mij.
Daarna ben ik uit het heftige onderwijs gestapt en Osteopathie gaan studeren. Daar heb ik heel praktisch álles over het lichaam geleerd een zeer ‘down to earth’ studie. Niet makkelijk maar door het studeren werd me duidelijk hoe afhankelijkheid altijd een rol in mijn leven gespeeld heeft.
Toen ik afstudeerde kwam ook de moeilijke scheiding van mijn echtgenoot. Denkend dat nu wel het leuke leven zou kunnen beginnen maar erachter komen dat ik nog steeds weinig wist.

Ik hing nog steeds met mijn hoofd in de hemel. Tantra en Tao kwamen ongeveer tegelijk op mijn pad. Heel intens mocht ik gaan voelen en het was niet allemaal makkelijk wat ik tegenkwam. Maar wel mooi! En echt. En veilig. Steeds weer terug bij mezelf.
En steeds meer kom ik mensen tegen die hun pad lopen en daarover delen en ook binnen mijn werk heb ik steeds meer gereedschap om dingen te benoemen en te voelen.
Het is niet alleen Vallei waar ik veel van leer maar alles wat ik gedurende mijn leven heb geleerd over mezelf mag nu bij elkaar komen om mijn unieke pad te laten samenstromen met het unieke pad van anderen.

Ik ben erachter gekomen dat ik op zeer jonge leeftijd een bijna-doodervaring heb gehad waardoor ik zo’n hang naar de hemel had. Dat is voor mij gesneden koek. Maar leven IN mijn lichaam, hier op aarde, dat is mijn grote les. Mijn beroep als Osteopaat is daar prachtig voor: alles wat er in de TAO beschreven is over bindweefsel en organen is wat ik met mijn handen kan begrijpen en losmaken. Ik heb ook ervaring opgedaan de laatste jaren met systemisch werk, dat betrek ik in gesprekken tijdens mijn behandelingen. Ik ben een ervaringsdeskundige wat betreft verslaving: ben al jaren nuchter en bezoek met veel plezier nog steeds de AA. Vallei zet me stevig in mijn lichaam. Ik ben een orgastisch type: de energie komt heel makkelijk omhoog en in plaats van hem te laten overstromen kan ik hem nu terug laten stromen in mezelf. Ook kan ik sluieren: terug in mezelf en helemaal bij mezelf zijn in het klein, of weer stapjes nemen naar buiten, of in rustige stappen anderen benaderen. Niet meer in zeven sloten tegelijk maar steeds meer orgastisch in de ruime zin van het woord. Oude patronen weken los en alle gevoelens hebben prachtig hun eigen onafhankelijke ruimte. Met al die ervaring is met anderen zijn en werken en veilig aanraken mijn grootste passie.