Betamelijkheid verwijst naar gedrag – zowel letterlijk als figuurlijk als energetisch – dat respectvol is en rekening houdt met de grenzen van jezelf en de ander. En dat geldt dan vooral voor intimiteitsgrenzen. Wat intiem is, is intiem. En dat deel je alleen onder betamelijke omstandigheden met een ander. Een ‘betamelijke verbeelding’ gaat over het fantaseren bij zelfbeminning. Ook hierin bestaan grenzen. Daarom fantaseer je, als je in opwinding komt, liever niet over de vriend van je beste vriendin. Of over een leuke jongeman of jongedame op de afdeling van je werk. Dat zijn eigenlijk onbetamelijke verbeeldingen die effect hebben op jezelf en de ander, via het innerlijk landschap. Het is aan jezelf om hier een afweging in te maken. Wat dat betreft ‘moet’ er niks van de taoïsten. Maar ze leggen je wel uit hoe het zit. De betamelijkheid heeft ook te maken met het verlangen naar wijsheid. Wanneer je niet betamelijk bent, naar jezelf of een ander – en die twee gaan altijd samen – dan beschadig je onschuld in jezelf. Je ziet bijna altijd dat vrouwen en mannen die langer trainen, steeds betamelijker worden. Zowel in hun fantasieën als in hun gedrag. Nogmaals, niet omdat dat moet, maar omdat ze ernaar gaan verlangen: hun eigen onschuld wordt wakker.