Lineke Visser

Ik ben 6 jaar oud.
Met een vriendinnetje speel ik doktertje in de klerenkast. Mijn geschrokken moeder ontdekt ons en vertelt dat zoiets niet mag. Schaamte, schrik.

13 jaar.
Mijn vader waarschuwt me dat jongens maar één ding willen en dat is iets wat ik niet wil. Schaamte, schrik, onbegrip.

14 jaar.
Een bezoek bij de huisarts. De man onderzoekt me woordeloos en er dringt iets ijskouds bij me naar binnen. Schaamte, schrik. Ik ga uit mijn lijf en slik alle emoties weg.

16 jaar.
Een schoolplein. Koude handen onder mijn truitje, gefriemel in mijn broekje. Vriendinnen doen dit ook dus ik doe gewoon mee, maar ik voel niks. De innerlijke weerstand duw ik weg.

20 tot 30 jaar.
Een man die me van de fiets wil trekken. Oudere mannelijke familieleden die mijn huid graag willen aanraken, dat mag toch wel even? Een gynaecoloog die mijn lichaam op schoonheid beoordeelt. Angst, schaamte, walging, woede.
In mijn relatie ben ik bevroren. Ik neem afstand van mijn seksualiteit en mijn eerste huwelijk overleeft dit niet.

30 tot 50+ jaar.
De geboortes van mijn kinderen brengen me weer in mijn bekken. Ik voel de enorme kracht, de wijsheid van mijn lichaam en het oervertrouwen in mijn vrouw-zijn. Helaas kan ik dit transformerende, helende gevoel in mijn alledaagse leven niet vasthouden, maar er ontstaat een enorme behoeft om daarnaar te gaan zoeken.

Ik schrijf dit hier zo op, omdat ik denk dat heel veel vrouwen en mannen soortgelijke ervaringen hebben, waarvan ze niet weten dat daardoor kleine stukjes van hun natuurlijke seksualiteit beschadigd is geraakt. Ik ben relatietherapeut in Duitsland en net als ik zelf deed, zoeken veel mensen de oorzaak voor hun seksuele problemen in de ander. Ik las en leerde jarenlang van alles over seksualiteit. Ik wilde zo graag begrijpen wat er toch steeds weer misgaat en vooral, hoe we dit kunnen oplossen. Dat ik zelf van alles had weggestopt en niet meer voelde, herkende ik pas toen ik Vallei ging trainen.

Toen Vallei op mijn pad kwam dacht ik in eerste instantie aan al die mensen die ik hiermee zou kunnen ondersteunen en helemaal niet aan mezelf. Ik begon enthousiast te trainen en ik leer van alles over mezelf. Langzamerhand begrijp ik mijn eigen seksuele verhaal. Ik begrijp dat al die emoties die ik had weggestopt er voor zorgden dat ik seksueel bevroor. Stapje voor stapje heel ik mezelf. Ik voel.
De seksuele relatie met mijzelf en met mijn man verdiept zich.
Vallei maakt dat je je seksuele ontwikkeling nog een keer helemaal opnieuw mag doen, maar dan wel als volwassen vrouw of man.

Ik vind het fijn om over de wijsheid van Vallei te praten. Vooral omdat we zo samen de seksualiteit voor ons en onze kinderen veilig en beschaafd kunnen maken.