Waarom alles uiteindelijk gaat vervelen

Selma begon een jaar geleden aan de Vallei-cursus, omdat ze steeds maar weer vastliep in de liefde: ‘Ik ben bijna veertig en als ik terugkijk op de relaties die ik heb gehad, zie ik een patroon. Mijn liefdes duren zelden langer dan twee à drie jaar. Steeds denk ik: dit is de ware, met deze man word ik oud. Dit is zó goed en zo vervullend, nu ben ik uitgeraasd. Ik trap er steeds weer in. Want zodra de vlam in de pan is gedoofd, zodra het ‘nieuwtje’ ervan af is en ik met de geliefde het gewone leven in stap, vind ik het minder leuk. Ik houd van seks en vind het een belangrijk onderdeel in een relatie, maar het is me nooit gelukt het spannend te houden. Het uitdoven van het vuur zorgt ervoor dat ik me na een jaartje of twee onvervuld ga voelen. Dan komt er steevast een leuke vent op mijn pad met wie ik aan de haal ga. Ik ben er niet trots op. Ik wil het ook eigenlijk niet meer op deze manier, maar ik weet niet hoe ik het patroon kan doorbreken.’ We willen allemaal ‘voor altijd gelukkig zijn’ met de ware Jacob of Jacobien. En toch raak je op een gegeven moment ontevreden met de huwelijkssleur. Je vrijt te weinig. Je raakt boos over de dingen die ontbreken in de relatie. Je hebt nog een heel leven voor je – moet je je echt neerleggen bij de situatie en jezelf verloochenen? Het goede nieuws is: nee, dat hoeft niet. Er is een oplossing voor die eeuwige zoektocht naar vervulling. Maar je moet eerst het probleem boven tafel krijgen. En het probleem heet onvervuld verlangen. Het heeft te maken met de onderbuik en het lichaam. Met seks. Dat is een primitieve, sterke kracht in mensen. De taoïsten zeggen je zonder blikken of blozen dat we allemaal orgastische honger hebben: je lichaam heeft behoefte aan bevrediging en we krijgen te weinig. Orgasmes beleven is fijn. Vaak ontdek je als tiener het genot van soloseks. Als je dan seks met iemand anders hebt, weet je wat je fijn vindt. Toch gaan veel meisjes eerder met een jongen naar bed, dan dat ze aan soloseks doen. En krijgen ze verkering, dan stoppen ze vaak met zelfbeminning. Ze zien soloseks als iets dat minder waard is dan vrijen met een partner. Maar daarmee zeggen ze eigenlijk: ‘Nu moet hij – of zij – er maar voor zorgen.’ En daar ga je. Want de taoïsten zien een direct verband tussen verlangen en seksualiteit. Als je seksueel drooggekookt bent – oftewel: je krijgt te weinig (en vergis je niet, dat geldt voor bijna alle vrouwen en mannen) – dan ga je elders bevrediging zoeken. Je krijgt dat onbestemde gevoel. Misschien moet ik … … mijn partner vertellen dat ik ons liefdesleven niet meer spannend vind. … toch maar ingaan op die uitnodiging van mijn collega. … weer nieuwe schoenen kopen. Ja, een onvervulde vrouw zoekt haar bevrediging ook in het kopen van veel nieuwe schoenen. Of tassen. Of… Als je shopt en shopt en shopt ben je eigenlijk aan het jagen zonder je partner te bedriegen. De aanschaf van een heerlijk parfum of prachtige laarzen geeft een roesje en de jacht blijft toch betamelijk. Dat onbestemde gevoel ligt dus ergens diep in je eigen seksualiteit verborgen. Als je het vallei-orgasme leert, begin je met zelfbeminning. Je ontdekt de zachte kracht van meditatie en leert die zachte kracht naar beneden te brengen, naar je seksualiteit. Je gaat houden van je eigen seksuele verlangen. Dan is het zoeken en het gemis dempen niet meer nodig. Er is geen gemis meer, je bent geen seksueel hongerige vrouw meer, want je zorgt seksueel voor jezelf. Had je dat maar eerder geweten. Bedenk maar eens hoe je voortaan kijkt naar vrouwen die staan te graaien in koopjesbakken, het verandert je hele wereldbeeld. Vrouwen die aan zelfbeminning gaan doen, komen vanzelf van hun (koop)verslaving af. Welke keuzes zou je anders maken als je al bevredigd zou zijn? Welke ‘onvervulde verlangens’ zouden als sneeuw voor de zon verdwijnen? Wil je dat ontdekken, schrijf je dan vooral in voor de online cursus. Een enorme kans om jezelf op een diep niveau te leren beminnen. Technieken waarmee je jezelf de rest van je leven tevreden en gelukkig houdt.