Maria (37, relatie): ‘Volgens mij is het een kwaal van onze maatschappij: je lichaam vergeten. In feite woon ik in mijn hoofd en wil ik alles oplossen met denken. Ik weet wel dat ik ook kan voelen, maar het is niet mijn eerste reflex. Het rare is dat je hier juist erg ver komt met die rationele instelling. Ik krijg er complimenten voor. Ik doe mijn werk goed en streef er naar de beste te zijn. Maar toch loop ik tegen een blokkade aan. Het wil niet meer zo, vanwege de signalen die ik diep van binnen krijg.’
Zweverig? Dit niet
‘Ik ging op zoek naar een manier om in contact te komen met mijn gevoel. Maar het aanbod is zweverig. Soms zelfs pure onzin die mensen voor zoete koek slikken. En toen vond ik het vallei-orgasme. Toen ik las waarover het ging, rinkelede er een belletje. Dit is logisch, dacht ik. Er zit een duidelijke theorie achter, die bij mij resoneert.’
De rommel opruimen
‘De cursus heeft mijn leven op zijn kop gezet. Ik heb de doos van Pandora geopend. Alles wat niet goed zat, wat ik al die tijd wegdrukte, komt nu naar boven drijven. Ik ben zoekend, verkeer soms in complete verwarring. In mijn baan als office manager draait alles om rechtlijnige efficiëntie. En ineens denk ik: fuck it, ik vind deze manier helemaal niet fijn. Het is alsof ik aan het ontgiften ben. Er moet een heleboel troep uit. Oud zeer, trauma’s. Ik ben blij dat ik ze nu eindelijk kan verwerken, dat ik er los van kom. In mijn jeugd was er vaak iets met mij aan de hand. En in plaats van daarover te praten, kreeg ik kuurtjes antibiotica. In het westen slikken we naar mijn idee teveel weg zonder naar ons lichaam te luisteren. En nu begint dat lijf van mij dus te praten! Omdat ik er eindelijk naar luister. Ik had nooit gedacht dat dit proces gekoppeld was aan seksualiteit.’
Blootgeven aan mijzelf
‘Ik merkte het in het masturberen. Ook daarin ben ik zoekende. Ik heb altijd meer van soloseks gehouden dan van seks met een ander. Het is minder kwetsbaar. Ik heb moeite met het blootgeven van mijzelf. Als ik met iemand anders vrij ben ik ook alleen maar bezig met die ander. Hup, terug mijn hoofd in. Door alleen te oefenen weet ik steeds beter wat ik lekker vind. Oude dingen voelen niet meer goed, ik werk aan een andere manier. Zonder pornografische fantasieën bijvoorbeeld, maar puur en alleen door te voelen. Toch raak ik nog snel afgeleid hoor: lig ik op bed, denk ik ineens: het plafond moet nodig bijgeschilderd. Maar ik maak stappen, ik voel dat ik op het juiste pad zit.’
